بنام آزادی و عدالت

طالبان در ولایت خوست، تعدادی از شاعران را به جرم سرودن شعر دستگیر و زندانی کرده‌اند. همچنین، دستور داده‌اند که هیچ شاعری بدون اجازه و تأیید آن‌ها حق سرودن شعر ندارد. این اقدام طالبان نمونه‌ ی آشکار از سرکوب آزادی بیان، خفه کردن صدای خلاقیت و نابودی فرهنگ و هنر است. طالبان در 15 جنوری سال 2022 نیز بر نوشتن شعر ممنوعیت ایجاد کردند. افغانستان زیر سلطه ی طالبان تنها کشوری است که تمام انواع هنر در آن ممنوع شده است.

اخیرا گزارشی را نیز این گروه منتشر کرده اند که تنها طی یک سال گذشته بیش از بیست هزار آلات موسیقی را در افغانستان از بین برده اند. همچنین صدها جلد کتاب نیز توسط طالبان مصادره و ممنوع شده است. طالبان شعر، موسیقی، تئاتر، سینما و دیگر اشکال هنرهای نمایشی را ممنوع کرده‌اند. موسیقی به طور خاص هدف سرکوب قرار گرفته است ، نوشتن شعر ممنوع شده و بسیاری از نوازندگان ، هنرمندان و شاعران مجبور به فرار از کشور شده‌اند و عده یی هم در داخل افغانستان زندانی ، لت و کوب و توهین شده اند.

 طالبان تخریب آثار تاریخی و فرهنگی افغانستان را نیز در دستور کار خود قرار داده‌اند. برخی از بناهای تاریخی و موزه‌ها ، گالری ها تحت تأثیر سیاست‌های طالبان یا تخریب شده‌اند و یا مورد بی‌توجهی کامل قرار گرفته‌اند.

 طالبان فشار زیادی بر رسانه‌ها وارد کرده و بسیاری از رسانه‌ها را مجبور به تعطیلی یا خودسانسوری کرده‌اند. خبرنگاران و روزنامه‌نگاران مستقل با تهدید، دستگیری و شکنجه مواجه شده‌اند. همچنین بسیاری از زنان روزنامه‌نگار از کار خود منع شده‌اند و به آنان اجازه فعالیت داده نمی‌شود.

این نمونه‌ها تنها بخشی از سرکوب‌ها و سانسورهایی هستند که طالبان طی سه سال گذشته در افغانستان اعمال کرده‌اند، که نتیجه آن از بین رفتن کامل آزادی و ایجاد یک دیکتاتوری شده است.

بامداد خانهٔ شعر در تبعید به شدت این اقدامات ضدفرهنگی و ضدبشری طالبان را محکوم می‌کند. شعر، صدای آزادی است؛ صدایی که هیچ دیکتاتوری، حتی با شدیدترین سرکوب‌ها، قادر به خاموش کردن آن نیست. این تلاش‌ها برای کنترل و سانسور اندیشه، تنها نشان از ترس عمیق طالبان از قدرت کلمه و خلاقیت انسانی دارد. تلاش برای خاموش کردن صدای شاعران و هنرمندان، نه تنها موجب سرکوب اندیشه‌های آزاد نخواهد شد، بلکه عزم و اراده هنرمندان و شاعران را برای ایستادگی و مبارزه در راه آزادی و عدالت دوچندان خواهد کرد.

ما از جامعه جهانی، نهادهای حقوق بشری و فرهنگی، و تمامی انسان‌های آزاداندیش می‌خواهیم که در برابر این اقدامات سرکوبگرانه طالبان سکوت نکنند و از شاعران، نویسندگان، و هنرمندان افغانستان در برابر این ستم و سرکوب حمایت کنند. دستگیری و زندانی کردن شاعران نه تنها نقض آشکار حقوق بشر است، بلکه تلاشی مذبوحانه برای نابودی فرهنگ ، ادبیات و هنر در افغانستان به شمار می‌رود.

آزادی اندیشه و بیان از حقوق ابتدایی هر انسان است که باید حفظ شود. بامداد خانه ی شعر در تبعید  خشم خود را از این ممنوعیت ها و محرومیت ها ابراز می کند. همانطور که در اعلامیه جهانی حقوق بشر که توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد در 10 دسامبر 1948 به تصویب رسیده است، تاکید می کنیم که "همه افراد بشر آزاد به دنیا می آیند و از نظر حیثیت و حقوق برابر هستند" و «هر کس بدون هیچ گونه تمایزی از قبیل نژاد، رنگ، جنسیت، زبان، مذهب، عقاید سیاسی یا هر عقیده دیگر، منشاء ملی یا اجتماعی، دارایی، تولد یا موقعیت های دیگر، از کلیه حقوق و آزادی های مندرج در این اعلامیه برخوردار است. »

بامداد – خانه ی شعر در تبعید

4 سپتمبر 2024